معرفی فیلم ایرانی

سوت پایان .فیلمی که بدون ارتباط برقرار کردن شخصیت هایش با مخاطب بدون پرداخت شخصیت هایش از شما میخواهد که با آن همذات پنداری کنید.اگر کارگردان به جای پرداخت به خیابان ها کوچه ها موضوعات بی اهمیت به شخصیت هایش کمی میپرداخت و حداقل دلیل همراه شدن شخصیتش با کسی که بدنبال پول است برای نجات مادرش از اعدام را برای مخاطبش روشن میکرد مخاطب با اشتیاق بیشتری قصه را تا انتها دنبال میکرد.سوت پایان بیشتر تله فیلم است تا اثری سینمایی از میزانسن هایش گرفته تا دیالوگ هایش تا بازی تخت و بدون حس کریمی .فیلم بسیار سردرگم و گیج است برای بیان حرف هایش مثال واضحش صحنه اعدام که دختر برای رضایت کمی گریه می کند و این میشود پایان فیلمی که داستانش در پرده سوم با سختی گفته می شود.کاش کریمی به شخصیت اصلی فیلمش کمی مجال برای دیده شدن و تعریف خودش و قصه اش میداد تا اینکه در اکثر صحنه ها حضور داشته باشد.بازی بازیگران اصلا یک دست نیست بازی خوب شهاب حسینی و اتیلا پسیانی را نمیتوان کنار بازی بد تخت و پر ادای کریمی گذاشت.

بازی بازیگران:۲.۵ از ۱۰.

فیلمنامه:۱ از ۱۰.

کارگردانی: ۰.۵ از ۱۰.

لحن فیلم:۰.۵ از ۱۰.

فرم فیلم:۰.۵ از ۱۰.

خود فیلم:۱.۵ از ۱۰.

معرفی فیلم خارجی

فیلم ۵۰/۵۰.فیلم از نگاه کمدی دیدی تازه به زندگی فردی سرطانی دارد که احتمال زندگی و مرگش هرکدام ۵۰ درصد است.فیلم با استفاده از موضوعش در دل قصه به خوبی به همه جوانب زندگی فرد میپردازد از رابطه اش با همخانه اش ، دکترش ، دوستان سرطانی اش ، پدر و مادرش و دوست نزدیکش.فیلم همه این رابطه ها را تا حد امکان و در حدی نیاز ارائه میدهد.فیلم بسیار ساده و خوب روند بیماری ،روحیه فرد و اطرافیانش را بدون هیچ اغراق بیان میکند .فیلم ریتم روان و سیالی دارد و همین موضوع باعث جذابیت دوچندانش میشود .مشکل در برخی صحنه ها بازی بازیگران است که به اصطلاح یا از فیلم بیرون میزند یا یکدست نیست .قهرمان قصه فیلم پسری است با سرطان که شیمی درمانی جوابش را نمیدهد دوستانه سرطانی اش میمیرند دوست دخترش به او خیانت میکند دوستش زیاد او را درک نمی کند و او را وسیله ارتباط با دختران می کند.پدرش فراموشی دارد ولی با همه این تعاریف او ۵۰ درصد زندگی را انتخاب می کند .قهرمانیکه به شوخی جای زخم را نشان دوستش می دهد و خودش موهایش را از ته می تراشد.

بازی بازیگران:۶ از ۱۰.

کارگردانی:۷ از ۱۰.

فیلمنامه:۸ از ۱۰.

فرم فیلم:۸.۵ از ۱۰.

لحن فیلم:۶ از ۱۰.

خود فیلم:۷.۵ از ۱۰.

معرفی فیلم خارجی

محصولی از آمریکا، فرانسه و بریتانیا

یک کمدی با بازی فوق العاده و بی نظیر "روان اتکینسون" 

جانی اینگیلیش.داستان درباره مردیست که از سیستم اطلاعاتی انگلیس به خاطر اشتباهش اخراج شده و بر میگردد تا ماموریتی جدید را انجام بدهد .فیلم با فیلمنامه متوسط خودش را از کمدی های بدون داستان ضعیف جدا میکند .فیلم اصرار به خندان دارد با استفاده از طنز کلامی و موقعیت که همین یک از نقاط ضعف فیلم محسوب میشود چون فیلم مجبور است چفت و بست های عللی کنش ها و واکنش ها را بر اساس طنز بروز دهد مانند درگیری و تعقیب گریزش با آن پسر یا درگیری اش با اخرین عضو ورتکس .جانی اینگلیش با اینکه از حد یک فیلم متوسط رو به پایین فراتر نمی رود ولی میتوان برای دیدنش وقت گذاشت.

بازی بازیگران: 7 از ۱۰.

فیلمنامه:۴ از ۱۰.

کارگردانی:۴.۵ از ۱۰.

فرم فیلم :۲ از ۱۰.

لحن فیلم:۱.۵ از ۱۰.

خود فیلم :۴ از ۱۰.

معرفی فیلم ایرانی

پیتزا مخلوط.فیلم از کمدی های شانه تخم مرغی است از جوان ساده شهرستانی که به تهران می اید برای خوانندگی تا جوانی که بخاطر پول شرایط عروسی گرفتن راندارد .فیلم واقعا نشان از پایان دوران بازیگری بازیگرانی چون علی صادقی و مجید صالحی و لیلا اوتادیست که بدون هیچ خلاقیتی از سری دوزی ها فیلم های کمدی شخصیتی ثابت برای خود ساخته اند.فیلم کمدی بسیار بسیار ضعیفی است که هیچ چیز برای گفتن ندارد جز چند شوخی .فیلمی که شخصیت هایش هنری جز بالا اوردن بر روی یکدیگر چیز دیگر ندارند نباید توقع زیادی داشت.

بازی بازیگران :۰ از ۱۰.

فیلمنامه :۰ از ۱۰.

کارگردانی:۰ از ۱۰.

خود فیلم:۰ از ۱۰.

معرفی فیلم خارجی

نام فیلم : پدر خوانده - The Godfather
محصول سال : 1972
هنرپیشگان : Marlon Brando, Al Pacino, James Caan, Richard S. Castellano, Robert Duvall
کارگردان : Francis Ford Coppola
خلاصه فیلم : داستان از آنجایی شروع می شود که دان ویتو سر کرده ی مافیای نیو یورک در حال سرکش به مراسم عروسی دخترش است. پسر مورد علاقه اش مایکل به تازگی از جنگ بازگشته است و البته لازم به تذکر است که هیچ علاقه ای ندارد که به شغل پدرش وارد شود. کار و تجارت خانواده مثل این می ماند که در مقابل هر کس که از آنها فرمانبر باشد و به آنها احترام کند با او بسیار مهربان هستند و هر کس که بخواهد جلوی آنها بایستد او را از سر راه بر می دارند. دان ویتو هنوز به سبک و روش قبل زندگی میکند ، غافل از اینکه زمانه عوض شده و بعضی ها دیگر نمی توانند راه و رسم قبل را پیروی کنند.....

گروه فیلم : درام,هیجانی

فیلمی که جز بهترین های تاریخ سینماست با بازی ستارگان بزرگی چون مارلون براندو و ال پاچینو .فیلم دارای قصه بسیار قوی است در مورد رابطه یک پدر با سه پسرش و پسر خوانده هایش میباشد .فیلمنامه فیلم را فرانسیس فورد کاپولا و ماریو پوزو بر اساس کتابی از ماریو پوزو با نام پدرخوانده نوشتند.در این فیلم همه چیز در بهترین حالت خود وجود دارد از بازی فرم لحن فیلمنامه .بازی بازیگران در این فیلم بسیار عالیست به بازی مارلون براندو وقتی بالای سر جنازه پسرش (جیمز کان) می رود با چه لحنی و چه بازی واقعا ستودنی این دیالوگ را می گوید ببین چگونه پسرم را کشتند.یا بازی ال پاچینو در جای جای فیلم بسیار دیدنیست مخصوصا در سکانسی که از پدرش (مارلون براندو)میخواهد که از بابت ریاست خانواده که به او به عهده گرفته خیالش راحت باشد .فرانسیس فورد کاپولا در جوانی کاملترین فیلم دوران فیلمسازی اش و حتی تاریخ سینما را می سازد.ژان پل سارتر در کتاب کلماتش جمله ای دارد که وصف فرانسیس فورد کاپولا در ساخت پدر خوانده است .پل سارتر میگوید وقتی من چهار ساله بودم سینما دو ساله بود.فرانسیس فورد کاپولا خودش گفت که بعد از پدر خوانده جایی برای جوانی نداشتم باید پدر خوانده را در اواخر دوران فیلمسازی ام میساختم دوران اوج فیلمسازی هر کارگردانی.

بازی بازیگران:۱۰ از ۱۰.

فیلمنامه :۹.۵ از ۱۰.

کارگردانی :۹.۵ از ۱۰.

فرم و لحن فیلم :۸.۵ از ۱۰.

خود فیلم:۹.۵ از ۱۰.

معرفی فیلم خارجی

نام فیلم : جهنده(پرنده) - Jumper
محصول سال : 2008
هنرپیشگان : Hayden Christensen, Samuel L. Jackson, Jamie Bell, Diane Lane, Max Thieriot
کارگردان : Doug Liman
خلاصه فیلم : یک ژن نا شناخته باعث می شود که یک مرد جوانی به هر جا که دلش می خواهد بپرد . او در می یابد که این قدرت یک هدیه بسیار قدیمی است و متوجه می شود برخی قسم خوردند که با چنین افراد پرنده ای تا سر حد مرگ مبارزه کنند.

گروه فیلم : جنائی,تخیلی,ماجرائی,هیجانی

جامپر.فیلم دارای ایده بسیار خوبی است در کل که فیلمنامه بسیار ضعیفی بر اساس ان ساخته شذه.مشکلات فیلم جامپر ضعف مفرط فیلمنامه ساخته شده سرگردانی قصه و داستان و کاراکترها و بازی بازیگران است.بازی بازیگران بسیار ضعیف است که به نظر من افراد انتخاب شده برای نقش ها مناسب نبوده اند.گیجی قصه و روایت هایش که بسیار گنگ بیان میشود .جامپر با اینکه میتوانست از بعد تخیلی اش یکی از بهترین ها باشد اما بسیار ساده از ایده نابش در لحظات فیلم استفاده نمی کند.جفت و بست ها داستانی جامپر مانند درون مایه تخیلی اش بر اساس وهم است تا واقعیت که باید در دل داستان بوجود بیاید .

بازی بازیگران: ۱از ۱۰.

فیلمنامه: ۱ از ۱۰.

کارگردانی: ۱.۵ از ۱۰.

فرم و لحن فیلم: ۰.۵ از ۱۰.

خود فیلم: ۱ از ۱۰.

معرفی فیلم خارجی

SHOW TIME   وقت نمایش

بازیگران : رابرت  دنیرو . ادی مورفی

کارگردان : tom dey

داستان: jorge saralegui

نویسندگان فیلمنامه :

keith sharon & alfred gough & miles millar.


فیلم کمدی سالمی است که برای خنداندن دست به دامان هر چیزی نمیشود .چیزی که باعث از نفس افتادن فیلم در پرده میانی و پایانیست عدم پرداخت دقیق و خوب به رابطه دو افسر پلیس است.که کارگردانی و فیلمنامه نمیتواند به چگونگی این رابطه و بهتر شدنش عمیق شود .بازی ادی مورفی در این فیلم خوب است اما بازی رابرت دنیرو ضعیف میباشد .درکل شو تایم میتوانست کمدی بسیار خوبی شود ولی در حد همان ایده های تکراری باقی ماند.اکثر فیلم های در دسته کمدی با پایانی قابل حدس شوق دیدن و دنبال کردن تا آخر را از مخاطب میگیرند.شو تایم با اینکه دارای فیلمنامه سه پرده ای خوبیست از لحاظ کلاسیک اما متاسفانه در متن و بازی بازیگرانی چون رابرت دنیرو  ضعیف است.

بازی بازیگران : ۵ از ۱۰.

فیلمنامه : ۵ از ۱۰.

کارگردانی ۵ از ۱۰.

فرم و لحن فیلم :۴.۵ از ۱۰.

خود فیلم ۴.۵ از ۱۰.

بیوگرافی کارگردانان ایرانی

بهرام  بیضایی

زندگی‌نامه 

بهرام بیضایی در جوانی

بهرام بیضایی در سال ۱۳۱۷ در تهران به دنیا آمد. خانواده‌اش اهل آران و بیدگل بوده‌اند. پدر وی تعزیه‌خوان بوده‌است و عمو و پدربزرگش دست‌اندرکار تعزیه و تنظیم متن برای تعزیه بوده‌اند. در سال‌های آخر دبیرستان دو نمایشنامه با زبان تاریخی نوشت. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشتهٔ ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام ادارهٔ کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به ادارهٔ هنرهای دراماتیک که بعدها به ادارهٔ برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در این سال پژوهش‌های نمایش در ایران را در مجلهٔ موسیقی چاپ کرد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه‌گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره‌گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از ادارهٔ برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکدهٔ هنرهای زیبا و مدیریت رشتهٔ هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت‌الله (ذکایی) بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد. در سال ۱۳۷۵ به دعوت پارلمان بین‌المللی نویسندگان در استراسبورگ اقامت نمود. در سال ۱۳۷۶ به ایران بازگشت و کار بر روی نمایش بانو آئویی نوشتهٔ میشیما یوکیو را پس از هجده سال دوری از صحنه آغاز کرد. مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ بدرود حیات گفت. وی هم‌اکنون در امریکا اقامت دارد و در دانشگاه استنفورد مشغول تدریس و تحقیق است.

فعالیت در سینما 

فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه عموسبیلو در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلم‌هایی که او در سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تا کنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سال‌های پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ‌اندازی‌های بسیاری روبه‌رو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ‌کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گستردهٔ منتقدان و مردم روبه‌رو شد. آخرین ساخته او وقتی همه خوابیم در سال ۱۳۸۷ تولید شد.

فعالیت در تئاتر 

بهرام بیضایی یکی از معدود هنرمندان ایرانی است که هم در صحنهٔ تئاتر کارنامه‌ای درخشان دارد و هم در سینما. در عین حال او همیشه به پژوهش در زمینهٔ تئاتر هم علاقه داشته و در سال‌های دههٔ ۱۳۴۰ کتاب‌هایی را دربارهٔ تئاتر در چین، ژاپن و ایران منتشر کرده که هنوز هم منبع درسی دانشجویان تئاتر محسوب می‌شود. بهرام بیضایی نوشتن نقد، تحقیق و مطالب پراکنده دربارهٔ تئاتر و سینما در نشریات علم و زندگی، هنر و سینما، گاهنامه آرش، مجله موسیقی، کیهان ماه، ماهنامه ستاره سینما، کتاب چراغ و... را در سال ۱۳۳۸ آغاز کرد.

او از سال ۱۳۴۰ به صورت جدی به نوشتن نمایشنامه پرداخت و در سال ۱۳۴۵ اولین نمایش خود را کارگردانی کرد. او به همراه اکبر رادی و غلامحسین ساعدی پایه‌گذاران موج نوی نمایشنامه‌نویسی ایران می‌باشند. اجراهای صحنه‌ای او اغلب از تئاترهای پرمخاطب بوده‌اند.[نیازمند منبع] بیضایی در سال ۱۳۵۸ نمایش مرگ یزدگرد را به روی صحنه برد. او بعد از هجده سال محروم شدن از صحنه در ۱۳۷۶ دو نمایشنامهٔ «کارنامه بنداربیدخش» نوشتهٔ خودش و «بانو آئویی» را به طور هم‌زمان در سالن چهارسو و سالن قشقایی واقع در تئاتر شهر به روی صحنه برد. «شب هزارو یکم» را نیز در سال ۱۳۸۲ در سالن چهارسو اجرا کرد. در تابستان سال ۱۳۸۴ نمایش «مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین» را که نمایشنامهٔ آن با نیم‌نگاهی به قتل‌های زنجیره‌ای نوشته شده بود، در سالن اصلی تئاتر شهر به روی صحنه برد که باز هم با استقبال گرم تماشاگران روبرو شد اما پس از مدتی کوتاه و پس از ۲۴ اجرا به دلیلی نامعلوم اجرای آن متوقف گردید.

در سال‌هایی که بیضایی از صحنه به دور ماند و مجال فیلمسازی را نداشت، به نوشتن نمایشنامه و فیلمنامه و پژوهش مشغول بود که برخی از آنان توسط انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده‌اند.

وی همچنین در سال‌های پس از انقلاب فرهنگی اجازهٔ تدریس در دانشگاه را ندارد.

فیلم‌شناسی 

وقتی همه خوابیم (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۸۷)
قالی سخنگو (بهرام بیضایی) -فیلم کوتاه- [کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۸۵)
زمانه ( حمیدرضا صلاحمند) [تدوینگر] (۱۳۸۱)
گفتگو با باد (بهرام بیضایی) -فیلم کوتاه- [کارگردان-فیلمنامه نویس-تدوینگر] (۱۳۷۷)
سگ کشی (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس-سرمایه گذار-طراح عنوان بندی] (۱۳۸۰)
نقشی بر آب ( حمیدرضا صلاحمند) -فیلم کوتاه- [تدوینگر] (۱۳۷۶)
فصل پنجم (رفیع پیتز) [فیلمنامه نویس] (۱۳۷۵)
بازی‌های پنهان (کریم هاتفی نیا) [تدوینگر] (۱۳۷۴)
برج مینو (ابراهیم حاتمی کیا) [تدوینگر] (۱۳۷۴)
روز واقعه (شهرام اسدی) [فیلمنامه نویس] (۱۳۷۳)
مسافران (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس-تهیه کننده] (۱۳۷۰)
شاید وقتی دیگر... (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس-سازنده آنونس] (۱۳۶۶)
باشو غریبه کوچک (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۶۴)
دونده (امیر نادری) [تدوینگر] (۱۳۶۳)
مرگ یزدگرد (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس-تهیه کننده] (۱۳۶۰)
خط قرمز (مسعود کیمیایی) [داستان نویس] (۱۳۶۰)
بچه‌های جنوب؛ جستجوی دو (امیر نادری) -[فیلم نیمه بلند]- [تدوینگر] (۱۳۶۰)
سلندر ( واروژ کریم مسیحی) -فیلم کوتاه- [تدوینگر] (۱۳۵۹)
چریکه تارا (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس-طراح صحنه و لباس-تهیه کننده] (۱۳۵۷)
کلاغ (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۵۵)
غریبه و مه (بهرام بیضایی) [تدوینگر-کارگردان-فیلمنامه نویس-] (۱۳۵۲)
سفر (بهرام بیضایی) -فیلم کوتاه- [کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۵۱)
رگبار (بهرام بیضایی) [کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۵۰)
عمو سبیلو (بهرام بیضایی) -فیلم کوتاه- [کارگردان-فیلمنامه نویس] (۱۳۴۹)
اجراهای تئاتر [ویرایش]
ضیافت و میراث-(۱۳۴۶)
سلطان مار-(۱۳۴۸)
مرگ یزدگرد-(۱۳۵۸)
کارنامه بنداربیدخش-(۱۳۷۶و۱۳۷۷)
بانو آئویی-(۱۳۷۶و۱۳۷۷)
شب هزارو یکم-(۱۳۸۲)
مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین-(۱۳۸۴)
افرا یا روز می‌گذرد-(۱۳۸۶)

نمایشنامه‌ها 

مترسک‌ها در شب-۱۳۴۱
سه نمایشنامهٔ عروسکی:
عروسک‌ها-۱۳۴۱
غروب در دیاری غریب-۱۳۴۱
قصهٔ ماه پنهان-۱۳۴۲
پهلوان اکبر می‌میرد-۱۳۴۲
هشتمین سفر سندباد-۱۳۴۳
دنیای مطبوعاتی آقای اسراری-۱۳۴۵
سلطان‌مار-۱۳۴۵
میراث و ضیافت-۱۳۴۶
چهار صندوق-۱۳۴۶
ساحل نجات-۱۳۴۷
در حضور باد-۱۳۴۷
دیوان بلخ-۱۳۴۷
گمشدگان-۱۳۴۸
راه طوفانی فرمان پسر فرمان از میان تاریکی-۱۳۴۹
ندبه-۱۳۵۶
نوشته‌های دیواری-۱۳۵۷
مرگ یزدگرد-۱۳۵۸
خاطرات هنرپیشهٔ نقش دوم-۱۳۶۰
فتح‌نامه کلات-۱۳۶۱
پرده‌خانه-۱۳۶۴
جنگ‌نامه غلامان-۱۳۶۷
طرب‌نامه-۱۳۷۳
سهراب‌کشی-۱۳۷۳
مجلس بساط برچیدن-۱۳۷۶
افرا یا روز می‌گذرد-۱۳۷۶
مجلس قربانی سنمار-۱۳۷۷
گزارش ارداویراف-۱۳۷۸
مجلس ضربت زدن-۱۳۷۹
شب هزار و یکم-۱۳۸۲
دیوان نمایش (جلد یک و دو)-۱۳۸۲
مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین-۱۳۸۳
تاراج نامه -[۵]۱۳۹۰

فیلم‌نامه‌ها 

عمو سیبیلو(کوتاه)-۱۳۴۹(فیلم شدهٔ ۱۳۴۹)
عیار تنها-۱۳۴۹
رگبار-۱۳۴۹(فیلم شدهٔ ۱۳۵۰)
سفر(کوتاه)-۱۳۵۱(فیلم شدهٔ ۱۳۵۱)
غریبه و مه-۱۳۵۱(فیلم شدهٔ ۱۳۵۲)
حقایق درباره لیلا دختر ادریس-۱۳۵۴
چریکه تارا-۱۳۵۴(فیلم شدهٔ ۱۳۵۷)
کلاغ-۱۳۵۵(فیلم شدهٔ ۱۳۵۵)
چشم‌انداز-۱۳۵۵(بازنویسی-۱۳۷۵)
آهو، سلندر، طلحک و دیگران-۱۳۴۹
قصه‌های میر کفن‌پوش-۱۳۵۸
شب سمور -۱۳۵۹
اشغال-۱۳۵۹
آینه‌های روبرو-۱۳۵۹
روز واقعه -۱۳۶۱
داستان باور نکردنی-۱۳۶۱
زمین-۱۳۶۱
عیار‌نامه-۱۳۶۳
پرونده قدیمی پیر‌آباد-۱۳۶۳
کفش‌های مبارک-۱۳۶۳
تاریخ سری سلطان در آبسکون-۱۳۶۳
باشو غریبه کوچک-۱۳۶۴(فیلم شدهٔ ۱۳۶۴)
قلعه کولاک -۱۳۶۴
وقت دیگر شاید-۱۳۶۴(فیلم شدهٔ ۱۳۶۶ با نام شاید وقتی دیگر)
طومار شیخ شرزین -۱۳۶۵
گیل‌گمش -۱۳۶۵
دیباچه نوین شاهنامه -۱۳۶۵
پرده نئی-۱۳۶۵
آقای لیر-۱۳۶۷
برگی گمشده از اوراق هویت یک هموطن آینده-۱۳۶۷
سفر به شب-۱۳۶۸
مسافران-۱۳۶۸(فیلم شدهٔ ۱۳۷۰)
فیلم در فیلم-۱۳۶۹
چه کسی رییس را کشت؟-۱۳۷۱
سگ‌کشی-۱۳۶۸(فیلم شدهٔ ۱۳۷۹)
یوانا یا نامه‌ای به هیچ‌کس -۱۳۷۱
گبر گور یا گفتگو با خاک(کوتاه)-۱۳۷۲
سیاوش‌خوانی(فیلمنامه/نمایشنامه)-۱۳۷۲
آوازهای ننه آرسو-۱۳۷۳
حورا در آینه-۱۳۷۴
مقصد-۱۳۷۵
اعتراض-۱۳۷۵
گفتگو با باد(کوتاه)-۱۳۷۷
گفتگو با آب(کوتاه)-۱۳۷۸
گفتگو با آتش(کوتاه)-۱۳۷۸
ایستگاه سلجوق-۱۳۷۹
اتفاق خودش نمی‌افتد-۱۳۸۱
سند-۱۳۸۳
ماهی-۱۳۸۳
لبه پرتگاه-۱۳۸۵
وقتی همه خوابیم-۱۳۸۶
روایت‌ها [ویرایش]
سه برخوانی:
اژدهاک-۱۳۳۶و۱۳۴۰
آرش-۱۳۳۷و۱۳۴۲
کارنامه بندار بیدخش-۱۳۳۸و۱۳۷۴
حقیقت و مرد دانا-۱۳۴۹
پژوهش‌ها [ویرایش]
نمایش در ژاپن-۱۳۴۳
نمایش در ایران-۱۳۴۴
نمایش در چین-۱۳۴۸
نمایش در هند-۱۳۵۰
ریشه‌یابی درخت کهن-۱۳۸۲
هزار‌افسان کجاست؟-۱۳۸۴

جوایز 

جشنوارهٔ فیلم فجر
برندهٔ مجسمهٔ سپاس بهترین فیلمنامه (رگبار) [ دورهٔ ۵ جشنوارهٔ سپاس (مسابقه)] (۱۳۵۱)
نامزد لوح زرین بهترین تدوین جشنواره فیلم فجر (شاید وقتی دیگر...) (۱۳۶۶)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (مسافران) (۱۳۷۰)
برنده سیمرغ بلورین جایزهٔ ویژهٔ هیات داوران (مسافران) (۱۳۷۰)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین تدوین (مسافران) (۱۳۷۰)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه (روز واقعه) (۱۳۷۳)
برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه (سگ‌کشی) (۱۳۷۹)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (سگ‌کشی) (۱۳۷۹)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلم (سگ‌کشی) (۱۳۷۹)
برنده سیمرغ بلورین بهترین تدوین برای فیلم وقتی همه خوابیم (۱۳۸۷)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (وقتی همه خوابیم) (۱۳۸۷)
خانه سینما و انجمن نویسندگان و منتقدان
نامزد تندیس زرین بهترین فیلمنامه در جشن خانه سینما (سگ‌کشی) (۱۳۷۹)
برنده تندیس زرین بهترین کارگردانی جشن خانه سینما (سگ‌کشی) (۱۳۸۰)
نامزد تندیس زرین بهترین فیلم جشن خانه سینما (سگ‌کشی) (۱۳۸۰)
نامزد تندیس زرین فیلم منتخب انجمن نویسندگان و منتقدان (سگ‌کشی) (۱۳۸۰)
نامزد تندیس زرین بهترین تدوین جشن خانه سینما (سگ‌کشی) (۱۳۸۰)
کاندید تندیس زرین بهترین عنوان‌بندی جشن خانه سینما (سگ‌کشی) (۱۳۸۰)

بیوگرافی کارگردانان ایرانی

اصغر فرهادی (زادهٔ ۱۳۵۱ در خمینی‌شهر کنونی؛ همایون‌شهر سابق) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی است. وی یگانه کارگردان ایرانی است که موفق به کسب جایزه اسکار شده‌است. او این جایزه را برای کارگردانی فیلم جدایی نادر از سیمین دریافت کرد؛ او همچنین نامزد دریافت همین جایزه برای فیلم نامه غیراقتباسی برای فیلم خود بود. پیشتر وی برنده سه جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در سال‌های ۱۳۸۴، ۱۳۸۷ و ۱۳۸۹ شده‌است.[۱][۲] خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین به عنوان بهترین کارگردان برای فیلم دربارهٔ الی و خرس طلایی جشنواره برلین به خاطر فیلم جدایی نادر از سیمین از دیگر افتخارات اوست. وی همچنین برنده جایزه بهترین فیلم خارجی در جشنواره گلدن گلوب سال ۲۰۱۲ میلادی به خاطر کارگردانی و نویسندگی فیلم جدایی نادر از سیمین شد. او اولین فیلمساز ایرانی است که توانسته‌است این جایزه را به خود اختصاص دهد.

فرهادی پس از گذراندن دوره لیسانس در رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، مدرک فوق لیسانس خود در همین رشته را از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرد. او فعالیت در سینما را از سال ۱۳۶۵ در انجمن سینمای جوان اصفهان آغاز کرد[۳]. نخستین حضور حرفه‌ای او در سینما در فیلم ارتفاع پست ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا در سال ۱۳۸۰ به عنوان فیلمنامه‌نویس بود.[۱]

حاشیه‌ها 

بیشتر منتقدین و اهالی سینما مهمترین ساخته‌های فرهادی را فیلم‌های درباره الی و جدایی نادر از سیمین می‌دانند.[نیازمند منبع] دربارهٔ الی پیش از آغاز بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر به دلیل بازی گلشیفته فراهانی در آن توسط مقامات وزارت ارشاد از جشنواره کنار گذاشته شد. سرانجام دستور حضور فیلم در جشنواره پس از رایزنی‌های نهادهای غیردولتی سینما و برخی داوران جشنواره و در پی درخواست مشاور امور هنری رئیس‌جمهور وقت به وزیر ارشاد صادر شد. پس از آن هم در حالی که فیلم از وزارت ارشاد پروانهٔ نمایش داشت و در برنامهٔ اکران نوروز قرار داشت، به دلایل نامعلومی از اکران آن جلوگیری شد که البته پس از گذشت نزدیک به چهارماه توقیف بی‌دلیل سرانجام اکران شد.

اصغر فرهادی در چهاردهمین جشن خانه سینما و پس از دریافت جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم دربارهٔ الی گفت: «ای کاش وضع مملکت طوری شود که گلشیفته (فراهانی) بتواند برگردد، امیدوارم که بهرام بیضایی برگردد، امیر نادری بتواند در ایران فیلم بسازد و امیدوارم که جعفر پناهی هم بتواند در ایران فیلم بسازد.» به‌دنبال انتشار این سخنان، بی‌درنگ رسانه‌های خبری وابسته یا نزدیک به اصول‌گرایان و تندروها واکنش‌های تندی از خود نشان دادند. وب‌گاه جهان‌نیوز از لغو پروانه ساخت فیلم جدید اصغر فرهادی با عنوان جدایی نادر از سیمین به دلیل «اظهارات ساختارشکنانه»اش خبر داد، و وب‌گاه هنرنیوز متعلق به هیات اسلامی هنرمندان نیز خبر داد که مجوز فیلم او با دستور مستقیم سیدعلیرضا سجادپور، مدیرکل اداره کل نظارت و ارزشیابی سینمای حرفه‌ای وزارت ارشاد، لغو شده‌است. خبرگزاری فارس در یادداشتی ادعا کرد که اصغر فرهادی در جشن خانه سینما «خواستار تغییر هر چه زودتر وضعیت مملکت شد» و روزنامه کیهان این کارگردان را «هتاک» خواند و اعلام کرد که اصغر فرهادی «در موضع‌گیری‌های اخیر خود با محافل جریان برانداز هم‌نوایی می‌کند». کیهان در رابطه با اصغر فرهادی اظهار داشت او «در تلاش است با ژست اپوزیسیون و بیان سخنان ساختارشکنانه حمایت جشنواره‌های غربی و رسانه‌های ضدایرانی را نیز جلب نماید». در نهایت در اوایل مهرماه سال ۱۳۸۹ درحالیکه فیلمبرداری جدایی نادر از سیمین به پیشرفت ۲۰ درصدی رسیده بود، جواد شمقدری، معاون سینمایی وزارت ارشاد در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا اعلام کرد اصغر فرهادی به دلیل حرف‌هایش که «حرف‌های جالبی نبودند» مجوز ساخت فیلم خود را از دست داده‌است و افزود که به آقای فرهادی یک هفته مهلت داده شده تا «حرف‌های‌شان را اصلاح کنند»، اما ایشان نظرات خود را پس نگرفته‌است.[۴] پس از توضیحات اصغر فرهادی درباره سخنانش در جشن سینما که اعلام کرده بود «داستان شکل دیگری به خود گرفته که من مایل و معتقد به آن نبوده‌ام.» حمیدرضا دیبایی مدیر روابط عمومی معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد که منعی برای ادامه‎ ‎تولید فیلم اصغرفرهادی وجود ندارد.[۵]

آثار 

کارگردان 
جدایی نادر از سیمین (۱۳۸۹)
درباره الی (۱۳۸۷)
چهارشنبه‌سوری (۱۳۸۴)
شهر زیبا (۱۳۸۲)
رقص در غبار (۱۳۸۱)
داستان یک شهر ۲ (مجموعه تلویزیونی) (۱۳۸۰) «شبکهٔ تهران»
داستان یک شهر (مجموعه تلویزیونی) (۱۳۷۸) «شبکهٔ تهران»[۶]
فیلمنامه‌نویس [ویرایش]
جدایی نادر از سیمین (۱۳۸۹)
درباره الی (۱۳۸۷)
محاکمه در خیابان (مشاور) (۱۳۸۷)
دایره زنگی (۱۳۸۶)
کنعان (۱۳۸۶)
چهارشنبه‌سوری (۱۳۸۴)
شهر زیبا (۱۳۸۲)
رقص در غبار (۱۳۸۱)
ارتفاع پست (۱۳۸۰)
داستان یک شهر ۲ (مجموعه تلویزیونی) (۱۳۸۰)
داستان یک شهر (مجموعه تلویزیونی) (۱۳۷۸)
روزگار جوانی (مجموعه تلویزیونی، ۱۳۷۷)

جوایز 
برنده هشتاد و چهارمین جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی به خاطر کارگردانی فیلم جدایی نادر از سیمین (سال ۲۰۱۲)[۷]
برنده جایزه بهترین فیلم خارجی در جشنواره گلدن گلوب سال ۲۰۱۲ به خاطر کارگردانی و نویسندگی فیلم جدایی نادر از سیمین (۲۰۱۲).[۸]
برنده جایزه بهترین فیلم خارجی در جشنواره سزار فرانسه سال ۲۰۱۲ به خاطر کارگردانی و نویسندگی فیلم جدایی نادر از سیمین (۲۰۱۲).
برنده جایزه ویژه هیأت داوران (جایزه بزرگ و تندیس مروارید سیاه) پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ابوظبی[۹]
انتخاب به عنوان بهترین فیلم‌ساز سال خاورمیانه از طرف مجله آمریکایی «ورایتی» Variety[۹]
برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم سیدنی جدایی نادر از سیمین (۲۰۱۱)
برنده خرس طلایی بهترین فیلم در شصت و یکمین جشنواره فیلم برلین برای فیلم جدایی نادر از سیمین (۲۰۱۱)
برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم جدایی نادر از سیمین (۱۳۸۹)
برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم جدایی نادر از سیمین (۱۳۸۹)
برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم جدایی نادر از سیمین (۱۳۸۹)
برنده جایزه بهترین فیلمنامه در چهارمین دوره جوایزه اسکرین آسیا پاسیفیک برای فیلمنامه جدایی نادر از سیمین (۲۰۱۰)
برنده تندیس بهترین کارگردانی در چهاردهمین جشن خانه سینما برای فیلم درباره الی... (۱۳۸۹)
برنده تندیس بهترین فیلم در چهاردهمین جشن خانه سینما برای فیلم درباره الی به طور مشترک با محمود رضوی (۱۳۸۹)
برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه‌نویسی در سومین دوره جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک استرالیا برای فیلم درباره الی (۲۰۰۹)
برنده جایزه ویژه هیات داوران در سومین دوره جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک استرالیا برای فیلم درباره الی (۲۰۰۹)[۲]
برنده جایزه روزنامه در استاندارد در ویناله برای فیلم درباره الی (۲۰۰۹)
برنده خرس نقره‌ای بهترین کارگردانی در پنجاه و نهمین جشنواره فیلم برلین برای فیلم درباره الی (۱۳۸۷)
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم چهارشنبه‌سوری (۱۳۸۴)
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم درباره الی (۱۳۸۷)
برنده جایزه ویژه هیات داوران سال ۱۳۸۱ برای رقص در غبار
قرقاول نقره‌ای بهترین کارگردانی در یازدهمین جشنواره فیلم کرالا برای فیلم چهارشنبه‌سوری (۲۰۰۶)[۱۰]
برنده جایزه بهترین فیلم داستانی هشتمین دوره جشنواره فیلم ترایبکا در سال ۲۰۰۹ به خاطر فیلم درباره الی

معرفی فیلم خارجی

معرفی فیلم: خماری

Hangover

داستان فیلم : چهار نفر دوست باهم به لاس وگاس میروند تا برای شبی آنجا بمانند تا آخرین شب زندگی مجردی دوستشان خوش بگذرانند. بعد فردا صبح که بیدار میشوند چیزی به یاد نمی آورند و یکی از دوستشان را گم کرده اند .سه نفر باقیمانده به دنباله اینکه دوستشان کجاست و دیشب برایشان چه اتفاقی افتاده در شهر میگردند.

 

ژانر فیلم : کمدی

کارگردان وفیلمنامه نویس : تاد فیلیپس 

بازیگران: اد هولمز .بردلی کوپر .زاچ گالیفیانسکیا

 

نقد فیلم :فیلم دارای لحظاتی بسیار خنده دار و کمدی میباشد که بی شک هر نوع مخاطبی را با خود همراه میکند. طرح اصلی فیلمنامه بسیار جذاب است که بسیار خوب به فیلمنامه بدل شده است .بازی بازیگران در فیلم بسیار یکدست و خوب میباشد. کارگردانی تاد فیلیپس باعث شده تا فیلم لحن یکدست و روانی داشته باشد .استفاده از المان فراموشی باعث شده تا در هر لحظه با یک اتفاق جالب و غیر منتظره روبرو شوید. داستان فیلمنامه بازی بازیگران همه در خدمت فیلم میباشند .جز خرده داستانهایی که میتوانست جذابتر باشد ایرادی به هنگوور (خماری) نیست.

امتیاز دهی

بازی بازیگران :8 از 10.

فیلمنامه و دیالوگ ها:8.5 از 10.

کارگردانی :8.5 از 10.

فرم ولحن فیلم:9 از 10.

امتیاز خود فیلم:8 از 10.