سیروس الوند، فعالیت خود را به عنوان منتقد در سینمای قبل از انقلاب و در مجلات ستاره سینما و فردوسی آغاز کرد. وی بعدها با فیلمنامه‌نویسی فعالیت خود را ادامه داد و در سال ۱۳۵۴ موفق به ساخت اولین فیلم سینمایی بلند خود شد.
الوند پس از انقلاب و در سال ۱۳۷۱ با فیلم یک بار برای همیشه موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از یازدهمین جشنواره فیلم فجر شد.
فیلم‌شناسی
سیروس الوند در فیلم‌های زیر به عنوان نویسنده و یا کارگردان فعالیت کرده‌است:
حیدر (نویسنده، ۱۳۵۰)
ساعت فاجعه (نویسنده، ۱۳۵۰)
میعادگاه خشم (نویسنده، ۱۳۵۰)
مرد (نویسنده، ۱۳۵۱)
بندری (نویسنده، ۱۳۵۲)
مکافات (نویسنده، ۱۳۵۲)
سالومه (نویسنده، ۱۳۵۲)
هرجایی (نویسنده، ۱۳۵۲)
سلام بر عشق (نویسنده، ۱۳۵۳)
تعصب (نویسنده، ۱۳۵۴)
شب آفتابی (نویسنده و کارگردان، ۱۳۵۴)
هم‌خون (نویسنده، ۱۳۵۴)
تنها حامی (نویسنده، ۱۳۵۵)
فریاد زیر آب (نویسنده و کارگردان، ۱۳۵۶)
جای امن (نویسنده، ۱۳۵۶)
تکیه بر باد (نویسنده، ۱۳۵۸)
نفس بریده (کارگردان، ۱۳۵۹)
مرز (نویسنده، ۱۳۶۰)
تفنگدار (نویسنده، ۱۳۶۱)
ریشه در خون (کارگردان، ۱۳۶۲)
فرار (نویسنده، ۱۳۶۳)
آوار (نویسنده و کارگردان، ۱۳۶۳)
محموله (کارگردان، ۱۳۶۶)
شب حادثه (نویسنده و کارگردان، ۱۳۶۷)
برخورد (کارگردان، ۱۳۷۰)
یکبار برای همیشه (نویسنده و کارگردان، ۱۳۷۱)
چهره (نویسنده و کارگردان، ۱۳۷۴)
هتل کارتن (نویسنده و کارگردان، ۱۳۷۵)
ساغر (فقط کارگردان، ۱۳۷۶)
دست‌های آلوده (نویسنده و کارگردان، ۱۳۷۸)
مزاحم (کارگردان، ۱۳۸۰)
برگ برنده (نویسنده و کارگردان، ۱۳۸۱)
رستگاری در هشت و بیست دقیقه (کارگردان، ۱۳۸۳)
تله (کارگردان، ۱۳۸۵)
زن دوم (کارگردان، ۱۳۸۵)
خسته دلان (مجموعه تلوزیونی) (کارگردان، ۱۳۸۸)
ستاره‌های سوخته (تله فیلم) (کارگردان، ۱۳۸۹)
پرتقال خونی (کارگردان، ۱۳۸۹)
- ۹۳/۱۲/۲۹